bayram acili

kendi kendime nazar değirdim sanırım.. her şey süper, oh oh, sorunsuz bir hamilelik yaşıyorum derken..

bayramın ilk sabahına kabus gibi başladım! tuvalette idrarımda kan! hemen ağlayarak acemi babayı uyandırdım, o garibim de ne olduğunu bile anlamadı.. benim hastanemde acilde kadın doğumcu yokmuş, zeynep kamile gidin dediler.. biz de kendimizi zeynep kamilde bulduk..

amanın!.. hastane ana baba günü.. sanırsın normal bi gün yani.. sora sora nerden gireceğimizi bulduk, acemi babayı içeri almadılar.. bense şaşkın ve korku içinde hemşirelerin yanına attım kendimi.. hemşireler bana embesil misin bakışı atıp iyi de idrarda kan varsa niye buraya geldin ki dediler.. ben ağlamaya başlayınca neyse doktoru bekle ona sorarsın'a döndü olay.. Allah'ım kimseyi acile düşürmesin.. orda yanımda yapılan bi muayenede anında normal doğumdan soğudum mesela.. doktora durumu anlattım, kum döküyosun, bebekle alakası yok, sen ürolojiye git dedi.. ben de arkama bile bakmadan kaçtım ordan.. aç da bi muayene ediyim dese sanırım orda bayılabilirdim..

oğlum, sana yalvarıyorum beni acillik etme, uslu uslu gününü bekle, kurbanın olayım annem..

neyse, bi acil daha kaldıramayacağımdan bayram sonrasını beklemeye karar verdim.. 2 gün daha sancı çektim, bugün daha iyiyim.. bayramdan sonra da gider adam gibi tahlillerimi yaptırırım..

ayrıca bayramdan sonra kadın doğumcuma da 2 çift lafım olucak.. madem verdiğin karta cebini yazıyosun, o telefona bakıcaksın arkadaş!! bakmıycaksan yollarımızı şimdiden ayıralım!! ayrıca ya ben gece doğum sancısı çekersem ve bu kadın telefonunu açmazsa? ben gene zeynep kamile mi gidicem?! bunları tez elden kendisiyle konuşmak istiyorum!

ama gel gör ki bu süreçteki en güzel şey minnoşun tepikleri.. evet teyzeleri, amcaları, artık bizim minnoşun tekmesi mi artık kolu mu kafası mı bilemem hissediyorum!

bu yazı vesilesiyle de hepinizin ellerinden gözlerinden öper, iyi bayramlar dilerim..

19+3

zaman su gibi akmış... diye başlamayı çok isterdim ama bence hala zaman o kadar yavaş ilerliyo ki... mesela en son 3 sene önce yazmıştım bence, halbuki sadece 7 hafta olmuş....

20. hafta göbeği

hala çok rahat bi hamilelik geçiriyorum çok şükür... dün tetanoz aşısı oldum, herkes ağrı yapar demiş bende o bile ağrı yapmadı...

kocaman bi göbeğim var tabi.. hamile olduğuma dair en büyük kanıt hala o... ve son 2 haftadır nefes almadan yemek yiyorum, sanırım göbek büyümeye devam edicek hızla...

ve 7 haftadır bebeğimizin erkek olduğunu bilmemize rağmen hala bir adı yok kendilerinin... adı olmadığı için midir nedir bilmem karnımdaki hareketlerini de hissedemiyorum. içerde bişiler oluyo pıtır pıtır ama bebişten ziyade doğal iç organ kımıltıları gibi onlar.. bilemiyorum, bi an önce hissetsem de olaya adapte olsam derdindeyim... konuşmuyorum bile bebişle ya, hala orda olduğuna ve büyüdüğüne inanasım gelmiyo sanırım...

şimdilik bu kadar...