2012 biterken..

hani demiştim ya zaman çok yavaş geçiyo diye, bi yerde değişti o, 20li haftaların başıydı sanırım.. şimdi o kadar hızlı geçiyo ki olan biteni anlamlandıramıyorum.. 30. haftaya geldim ya, şaka gibi..

hamileliğin bu son dönemi sinir yaptı bi de bende.. tahammül sınırlarım azaldı sanırım, her an birini boğup öldürebilirim sonra da başında saatlerce ağlayabilirim... hemen her şeye alınmak ve bozulmaktan bahsetmiyorum bile.. hepsinin geçici olduğunu umarak etrafıma bu durumu yansıtmamaya çalışıyorum, umarım başarıyorumdur.. birini, özellikle de acemi babayı öldürmeden bu minnoşu doğurabilirsem ben oldum demektir..

iyice şiştim bi de.. 14 kilo civarı aldım baştan bu yana, hissediyorum ki çok yakında kalın kollar ve gıdı geldi geliyor, 2012'nin bu son günlerini fotoğraf çekinmek için son günlerim olarak belirledim.. yeni yılda bu minnoş doğana kadar fotoğraf falan yok! o hallerimi ilerde hatırlamak isteyeceğimi pek sanmıyorum.. kilo fobisi ne fena bişeymiş arkadaş, en büyük depresyonum oldu resmen bu kilolar..

29. hafta göbeği

bi de şu işler güçler yoluna girse.. büyük korkularım var, pek düşünmemeye ve stres olmamaya çalışıyorum ama yine de içim içimi yiyo.. umarım minnoş bunları hissetmiyodur..

evet, hala minnoş dememden anlamışsınızdır, son 70'li günlere düşsek de hala bi ismimiz yok.. ayrıca kıpır kıpırız, içerde sürekli ne olduğunu anlayamadığım bi faaliyet içinde bizim oğlan.. tekme de değil, hip hop mu yapıyo, amuda mı kalkıyo, neyin peşinde hiç çözemiyorum..

bizde durumlar 2012'nin son günlerinde böyle.. böyle sakin bi hamilelik geçiriyorum, bambaşka şeyler hayal ederken hiçbişey yapamıyorum belki ama, oğlum zamanında sağlıklı gelsin, 2013'ten şimdilik başkaca bişey istemiyorum..

hepimizin 2013'ü mis gibi olsun inşallah.. ben anne oluyorum 2013'te ya, efsanevi bişey bu, şaka gibi değil mi??

100 kaldı

şaka gibi, başlarda zaman geçmiyo diye şikayet ediyodum ya, sanki şimdi çok hızlı geçmeye başladı.
bugün 100 kaldı mesela, yarın itibariyle 2 basamaklı sayılara düşüyoruz...

hala aylık kontrollere devam. bu hafta şeker yüklemesi yapılacak, sonra da bi ay sonra minnoş evlat görülecek, hasret giderilecek :)

geçen hafta oldukça rahatsızlandım, kendi kendime nazar değirdim aslında. muhteşemim, süperim, uff şahane bi hamilelik geçiriyorum derken tam 6 gün süren ishal yakaladı beni.. gerçi hala da tam geçmiş sayılmaz ama siz yine de bundan kimseye bahsetmeyin. bir sürü ters durum yüzünden adam gibi muayene de olamadım. gerçi aile hekimi ateş olmadıkça endişe etme dedi, ben de ona inanıp her şeyin yolunda gittiğine kendimi inandırmayı tercih ettim.
aslında hastaneye de gittim. ama hastaneden ağlayarak kaçarken buldum kendimi. biraz kaderime, biraz bi başımalığıma ağlayarak eve geldim, zaten raporluydum, bütün gün akşama kadar yatıp ağladım. sonra da işte neye inanırsan o olur mantığıyla muhteşem süper iyileştiğime inandırdım kendimi, sonraki tuvalete çıkışlarıma kafayı takmadım pek.
zaten minnoş da kıpır kıpır içerde. oturup bütün gün göbeğimi izlemek her şeyin yolunda olduğuna daha da inandırıyo beni...

vakit daraldı.. allah sonumuzu hayır etsin.
bu aralar en çok yaptığım dua etmek.
her şey yoluna girsin, her şey yolunda olsun, oğlum kısmetiyle gelsin..

25+5'ten şimdilik bu kadar...

yakışıklı mıyım neyim

maşallah derseniz gençler :)

22+2'den selamlar...

bakın ne kadar yakışıklıyız teyzelerim amcalarım...

bugün detaylı ultrasona da girdik, sapasağlam çıktık, 522 gram olmuşuz, boyumuz da uzun olacakmış, öyle dedi doktor teyzemiz...

hala bi ismimiz yok, ammavelakin acemi anneye kafa göz bacak dalıyoruz, sadece tekmelemekle kalmıyoruz yani..

bayram acili

kendi kendime nazar değirdim sanırım.. her şey süper, oh oh, sorunsuz bir hamilelik yaşıyorum derken..

bayramın ilk sabahına kabus gibi başladım! tuvalette idrarımda kan! hemen ağlayarak acemi babayı uyandırdım, o garibim de ne olduğunu bile anlamadı.. benim hastanemde acilde kadın doğumcu yokmuş, zeynep kamile gidin dediler.. biz de kendimizi zeynep kamilde bulduk..

amanın!.. hastane ana baba günü.. sanırsın normal bi gün yani.. sora sora nerden gireceğimizi bulduk, acemi babayı içeri almadılar.. bense şaşkın ve korku içinde hemşirelerin yanına attım kendimi.. hemşireler bana embesil misin bakışı atıp iyi de idrarda kan varsa niye buraya geldin ki dediler.. ben ağlamaya başlayınca neyse doktoru bekle ona sorarsın'a döndü olay.. Allah'ım kimseyi acile düşürmesin.. orda yanımda yapılan bi muayenede anında normal doğumdan soğudum mesela.. doktora durumu anlattım, kum döküyosun, bebekle alakası yok, sen ürolojiye git dedi.. ben de arkama bile bakmadan kaçtım ordan.. aç da bi muayene ediyim dese sanırım orda bayılabilirdim..

oğlum, sana yalvarıyorum beni acillik etme, uslu uslu gününü bekle, kurbanın olayım annem..

neyse, bi acil daha kaldıramayacağımdan bayram sonrasını beklemeye karar verdim.. 2 gün daha sancı çektim, bugün daha iyiyim.. bayramdan sonra da gider adam gibi tahlillerimi yaptırırım..

ayrıca bayramdan sonra kadın doğumcuma da 2 çift lafım olucak.. madem verdiğin karta cebini yazıyosun, o telefona bakıcaksın arkadaş!! bakmıycaksan yollarımızı şimdiden ayıralım!! ayrıca ya ben gece doğum sancısı çekersem ve bu kadın telefonunu açmazsa? ben gene zeynep kamile mi gidicem?! bunları tez elden kendisiyle konuşmak istiyorum!

ama gel gör ki bu süreçteki en güzel şey minnoşun tepikleri.. evet teyzeleri, amcaları, artık bizim minnoşun tekmesi mi artık kolu mu kafası mı bilemem hissediyorum!

bu yazı vesilesiyle de hepinizin ellerinden gözlerinden öper, iyi bayramlar dilerim..

19+3

zaman su gibi akmış... diye başlamayı çok isterdim ama bence hala zaman o kadar yavaş ilerliyo ki... mesela en son 3 sene önce yazmıştım bence, halbuki sadece 7 hafta olmuş....

20. hafta göbeği

hala çok rahat bi hamilelik geçiriyorum çok şükür... dün tetanoz aşısı oldum, herkes ağrı yapar demiş bende o bile ağrı yapmadı...

kocaman bi göbeğim var tabi.. hamile olduğuma dair en büyük kanıt hala o... ve son 2 haftadır nefes almadan yemek yiyorum, sanırım göbek büyümeye devam edicek hızla...

ve 7 haftadır bebeğimizin erkek olduğunu bilmemize rağmen hala bir adı yok kendilerinin... adı olmadığı için midir nedir bilmem karnımdaki hareketlerini de hissedemiyorum. içerde bişiler oluyo pıtır pıtır ama bebişten ziyade doğal iç organ kımıltıları gibi onlar.. bilemiyorum, bi an önce hissetsem de olaya adapte olsam derdindeyim... konuşmuyorum bile bebişle ya, hala orda olduğuna ve büyüdüğüne inanasım gelmiyo sanırım...

şimdilik bu kadar...

erkek!

bugün ikili test günümüzdü...
bizim ufaklığı görmeyeli neredeyse bi ay olmuş, kalbim küt küt gittim doktora, sanki sevdiğimle ilk buluşmama gider gibi.

doktor teyzemiz bizi bir güzel yatırdı, ultrasonu koydu acemi annenin koca göbeğine... sonra hop diye demesin mi "cinsiyetini biliyo musun?" aman dedim ne yaptın sen, hemen söyle... yok dedi o zaman bekle, önce ölçümlerimizi yapalım...

bizim kuzu kocaman olmuş teyzeleri amcaları... doktor teyzemiz adım adım anlattı, bak bu burun kemiği, oluşmuş olması çok iyi, bak bu göbeği, bak bu çenesi, bu ensesi, sıradan anlattı kuzuyu. ama o ultrason benim için hala çok komplike, doktor göstermese ben hiçbişeyi hiçbişeye benzetemiyorum... kol bacak göremedim dedim heycanla, doktor teyze güldü, bu baktığımız açıdan her yerini aynı anda göremeyiz, kesit aldık bakıyoruz dedi.

sonra "erkek" dedi, "bak bu da pipisi".. kesin aslında ama biz yine de %90 diyelim diye de ekledi...

bi kolunu havaya kaldırmış, sonra diğer elini gösterdi bak parmakları diye, ama ben anlamsızca (hafif gözler nemlenmiş) ekrana baktım sırıta sırıta.. ultrason işi zor zanaat...

çok şükür her şeyimiz yolunda, her şeyimiz yerli yerinde... bissürü de fotoğraf verdi, hatta yetinmedi, fotoları bi de cdyle verdi...

işte bakın, 12+4'te gelişimi 12+2 olan minik erkek kuzumuzun son fotoğrafı:

12+4'teki yakışıklı fotomuz

12+2'nin en rahat kıyafeti

herkese 12+2'den selamlar..

artık insanlar bana bakınca "hamile misin kilo mu aldın?" diye sormaya başladılar.. göbeğin zaten önden gittiği daha önceden koyduğum fotoğraftan da belli sonuçta..

yaklaşık bi aydır hiçbir kotum bana olmuyo. o yüzden sahip olduğum 3 uzun eteği evrip çevirip giyiyorum. yeni bişeyler almak için de erken olduğuna inanıyorum, sonuçta beni bekleyen korkunç kilolar olmalı :) geçen akşam yağmur yağınca beni bastı bi sıkıntı.. ertesi gün işe giderken etek giysem, donucam.. e daha yaz başında aldığım kotlara giremiyorum.. bi anda bi ampul yandı kafamda.. acemi baba'nın kendisine küçük geldiği için aylar önce bana atayım diye verdiği kot!! hemen hoppadanak geçirdim kotu koca popoma.. o da ne!

kızlar, benden duymuş olmayın ama aradığınız rahatlık kocalarınızın kotlarında!!


2 gündür üstümden çıkartmıyorum.. sanırım göbeğim çıkıp şu beli lastikli pantolonlardan alana kadar da en rahat şey onlar olacak!

yaşasın kocanın pantolonları!

olaylar olaylar

10+4 anne adayından selamlar. yazmadığım 15 günde olan bitenleri kısaca özetleyelim öncelikle:


geçen hafta beni sağlık ocağından aradılar. bi gün sonrasına randevulaştık oraya gittim. bana ve bebeğime bir hemşire tahsis etmişler, bizimle o ilgilenecekmiş. bilgilerimi aldı. son doktor kontrolünde doktorumun verdiği 3 sayfalık test listesine baktı, bunların çoğunu biz yaparız dedi. idrar tahlillerini yapamıyorlarmış, bunları doktoruna sor, pahalı gelirse başka bir yere yönlendiririm ben seni dedi.

hemşire ablamızın notları:

• 2li test ve 3lü testi ihmal etme dedi. 
• 16. haftada demire başlıcaz, 20. haftada tetanoz aşısı yapıcaz 2 doz dedi. 
• 24-28 haftalar arası da şeker yüklemesi yapıcaz dedi. 
• ben seni arayıp bunların hepsini hatırlatıcam sen merak etme dedi. 

minnoş 9+3'ken...

sağlık ocağından çıktıktan sonra da yeni hastane ve yeni doktoruma gittim. (daha önce gittiğimden memnun değildim, hem randevu saatinden 2 saat sonra alıyo hem de yapılması gereken testlere çok uçuk rakamlar istediler) kadına da güzel güzel anlattım. daha önce 2 kez kontrole gittim, memnun değilim sizinle de tanışmak istedim diye. o da baktı bebişe, canavar gibiydi benim tosun  23 mm olmuş bile

sağlık ocağındaki hemşireyi anlattım. evet o da takip etsin seni dedi. tahlillerimde eksik kalanları burda yaparız dedi.

2li test için de 3 hafta sonrasına randevu al dedi. bana sadece bu testlerin sonuçlarını getir, sonra seninle ayda bir görüşücez, hiçbir sıkıntı yok dedi çok şükür.

bu arada karın şişkinliğini sordum. diğer doktor bana decavit ve magvital vermişti onları sordum. ilaçlara başlamak için çok erken, sadece folik aside devam et dedi. vitamini bulantısı olan, kusan, düzenli beslenemeyenlere veririz dedi. (bende bulantı yok, hatta ne bulsam süpürüyorum )

karnımdaki beni 6 aylık gösteren korkunç şişkinlik için de ilk 3 ayda çok doğal, bağırsaklar normalden yavaş çalışır, dert etme dedi. 3 aydan sonra normale dönecek dedi.


bugün de test sonuçlarımızı alıp doktora göründük, hepsi iyi dedi, biraz kansızlık varmış (ki ne zaman olmadı ki..)

bundan sonraki randevu 2'li test için 31 ağustos'ta...

ve korkunç göbek meselesi...

yıllarca zapzayıf bir insan olarak bu sene yaşadığım bu kilo değişiklikleriyle anladım ki bende kilo fobisi varmış... sürekli göbeğimden konuşuyorum, sürekli aklım orda...

10+3 göbeği

görüldüğü üzere 5-6 aylık hamileymişim gibi de şişkince kendileri... çok takmamaya karar verdim. sonuçta sigarayı bırakmış bi insanım ben, ilk 3 ayda toplam 3 kilo almış olabilirim. insanlar sigarayı bırakıp 10 kilo alıyolar bi ayda ya... (bu da tek teselli yöntemim)

kilo olayına çok takılmamaya çalışıyorum ama artık insanlar hamile olduğumu soracak kıvamda kendileri...

su mu gaz mı kilo mu artık her neyse onunla yaşamaya yavaştan alışmaya çalışıyorum işte..

bi sonraki doktor randevumuza 2 hafta var... uzun bi süre... zaten zaman bir türlü geçmiyo, bu 2 hafta nasıl geçecek kim bilir... hatta 2 hafta sonra sadece 2li test var, sonuçları ne zaman veriyolarsa randevu da o zaman...

bizim minnoş tosbaa da o zamana kadar adama benzer herhalde...

anne olmak isteyenlere tavsiyeler - 1

"bebek mi istiyoruz acaba?" sorusu aklına ilk düştüğünde kocana değil dişçiye koş..

koş ki en savunmasız anında pusuda ağrımak için bekleyen adi insafsız dişlerini önceden tespit edip önlem al..

7+0

eveeettt geçen haftaki doktor muayenesine göre şu an 7+0'dayız. bu rakamlarla konuşmak komik oluyo ama yapıcak bişi yok :)
şimdi bu süreçte psikopat gibi internette yaptığım araştırmaları burada düzenli bir hale getireyim istedim. lazım olan da kullansın.

- evet her gün süt içiliyor! en az iki bardak hem de...
- bol bol su... şişe şişe su...
- her gün bir yumurta,, ama iyi pişmiş olacak. ve mutlaka yoğurt...
- haftada iki kez balık olmalı. iki kez et. iki kez de tavuk. geriye kalıyo bi gün, o gün ne olacak onu bilemedim hiç..
- semizotu iyidir diyolar. pirinç olur diyorlar.
- ceviz yiyin her gün abartmadan.
- toplamda 5-6 kez yemek yiyin bi de.. aç kalmayın. üç ana öğün, iç de ara öğün (meyveli, yoğurtlu, krakerli öğün yani)
- bol meyve tüketin, çay kahve gazoz kola sakın içmeyin onların yerine de meyve suyu için...
- tüm gebelik boyunca alınması gereken kilo 12-14 kg diyolar. hatta ilk 3 ay max. 1-2 kilo... ben daha 7. haftada 2 kiloyu aldım bile :(
- ben her sabah ve her akşam pekmez yiyorum 3 kaşık. çok sağlıklı geliyo kulağıma pekmez yemek :)
- çiğ etten uzak durulacak! sucuk, salam, pastırma, çiğköfte asla yenmeyecek! hatta çiğ et ellenmeyecek bile olabilir, bundan pek emin olamıyorum...

şimdilik benim depoladığım ve uygulamaya çalıştığım bilgiler bunlar.
daha 7+0'dayız, yolun çooook başı...
Allah sağlık sıhhat versin, hayırlısıyla doğurmak nasip etsin, şu an başka bi isteğim yok :)

tartıdaki rakamlar!

az önce tartıda 59.0'ı gördüm!! bundan 20 gün önce haberi aldığımda 55'tim! tam 4 kilo!!
biliyor musunuz, hamileliğin ilk 3 ayında toplamda 1 ya da 2 kilo alınır! bense 20 günde 4 kilo!
bu sürecin sonunda nasıl olacağım hayal bile edemiyorum..
tamam sigarayı bıraktım, bu aldıklarım onun kilosu da olabilir. ama komik bir hamile göbeğim oldu şimdiden!
aslında kilodan çok gazmış gibi hissediyorum içimdeki..
offf neyse ne.. tartıda 59 gördü bu gözlerim ya!!

ilk fotoğraf

dün itibariyle keseciğimizi görmüş bulunmaktayız :)

ben hala forum okumaya devam, psikopatlık derecem azalsa da bırakamıyorum forumları ya.. millet napmış, onlarda durum ne acaba, bende bi anormallik var mı falan filan...

dün henüz bir doktorumuz olmamasından mütevellit acemi babayla kendimizi bildiğim nadir hastanelerden olan medipol'de bulduk. sıra bekleme, heyecanlanma, gecikme, gerilme derken içeri bi saat rötarla girebildik. giremeseydik zaten acemi baba orada 3-5 kişiyi öldürebilirdi..

neyse doktor hanım teyzemiz önce bilgileri aldı, sonra beni tartıya çıkardı... hayatımda hiç görmediğim bi rakam gördüm: 59 !!! ama sanırım tartıdan tartıya fark ediyo çünkü evdeki tartıda hala o rakama ulaşmadım.. neyse ufak bir şoktan sonra yattık masaya..

enem.. bizim minnoşun kesesi orda.. henüz kendileri yok sanırım, bak şu beyaz nokta minnoşun olacak dedi doktor hanım teyze ama ben pek beyaz bi nokta göremedim.. forumdan okuduğum psikopatlıktan, hemen kalp atışı sordum tabi, ona 2 hafta sonra bakıcaz dedi.. eyvallah dedik, minnoşun ilk fotoğrafını aldık ve ordan koşarak uzaklaştık...

buyrunuz ilk fotoğrafımız:

idrar testi dediğin..

ilk idrar testimi adet günüme 6-7 gün kala yaptım. şu meşhur herşeyi satan alman mağazasına gidip en ucuz testten aldım 3 tl'ye. merak böyle bişey, bi de her gün psikopat gibi forumları okuyup aylarca uğraşan ama hamile kalamayan insan bunalımına girdim. sonuç tabi ki negatifti..
ikinci testi adetim 2 gün gecikince yaptım. aslında açık eczane bulabilseydik bi gün önceden yapıcaktık ama bulamadık. hayırlısı diyip paraya kıyıp eczaneden eczacının garantili sonuç dediği testten aldım.
acemi babayla birlikte bakalım diye onu bekledim. sonra bir heyecan testi yaptım... ama sonuç tek çizgi..
baya bozuldum ya, baya.. o forumları okuya okuya ordakilerden biri olmuştum. sapasağlamdım oysa, demek ki hemen ha deyine olmuyo çocuk diye kendimi teselli yöntemleri aradım. acemi baba tabi ki benim kadar takmadı, hayırlısı denemeye devam dedi geçti..
peki dedim ya hayırlısı hakkaten bu demek ki.. hem dedim doktora giderim, folik asit falan da başlamadım, her şey normal mi bi baktırırım dedim.
hop, ertesi gün yolumun üstü hastaneye zıplayıverdim..
doktor dedi, valla bi hazırlık var sende, ya adete ya da gebeliğe.. o kadarının biz de farkındayız ne olduğunu sen bil hocam dedim. hadi o zaman bi kan testi yapalım dedi.
sonucu ertesi sabah işe giderken alır gösteririm dedim ama merak bu insanın peşini bırakmıyo. izin alıp uçtum doktora, bi saat sıra bekledim, sonra doktor ayaküstü verdi haberi "gebesin"...
ama çok yeni dedi, sen şimdi git 20 temmuzda gel..
bizim hikayemiz böyle başladı işte..
20 temmuza daha var..
ama benim içimde kaldı o idrar testi.. pozitif olsaydı saklarım diye bile hayal etmiştim..
o yüzden bugün kalktım gittim o alman mağazasına, içim pır pır, aldım yine o 3 tl'lik testten.. insanoğlu kuşkucu, yol boyunca ya yine negatif çıkarsa naapmalıyım diye düşündüm durdum..
ve gelir gelmez testi yaptım..
artık benim de saklayacak minicik bi çubuğum var, buyrunuz..

pisipisikopatım

evet, hazırım dediğimde sürekli internette yazılar okuduğumu söylemiştim.
bunlar sanırım beni oldukça psikopat yapıyo. özellikle forum sitelerinde kadınların birbirine sordukları sorular, verdikleri cevaplar, acaba hangisi doğru, neyi dikkate almalıyım serseme döndüm.
her sorunda herkes hemen doktorunu aradığından bahsediyo mesela. benim (yani bizim) henüz bir doktorumuz yok... sadece kan tahlilini yapan, bana 20 temmuzda gel diyen o doktor... başka hiçbir şey söylemeyen...
bir de mesela internette sürekli dış gebelik, yok kesenin görünmemesi gibi şeyler okuyorum. tam anlamıyla psikopata bağladım evet, ya 20 temmuzda biz de senin keseni göremezsek? töbe töbe allah'ım sen aklıma mukayyet ol, bebeğime sağlık sıhhat kuvvet ver...
fazla internet araştırması yapmamak lazım. hele ki henüz 6 günlük gecikme olmuşken, tahlilde seni göreli daha 4 gün olmuşken...

sabırlı olmak lazım sanırım...
hazırım ama! söylemiş miydim :)

bir de zaman geçmiyo sanki farkında mısınız? 4 gün oldu diyorum ya bana 40 gün geçmiş gibi geliyo mesela :)

hazırım!

bugün 4 gün oldu.
henüz kese görmedik, henüz var mısın yok musun emin olamasak da, kan testi orada olduğunu söyledi 4 gün önce.

ama bu 4 günde acemi anne adayı ben, duruma çok kolay adapte oldum sanırım.
anında, haftalardır bırakmaya çalışıp bir türlü beceremediğim sigarayı bıraktım.
kahveyi, çayı ve kolayı da bıraktım.
bol bol su içmeye, süt içmeye başladım.
her gün gebeyken neler yapılması gerektiğini anlatan internet sitelerini dolaşıyorum.

kısacası ben hazırım.
sen 5 gün önceki idrar testinde görünmesen de, kan testindeki değerde minicik olsan da, ben sana hazırım!
heyecanla 20 temmuzu, o keseyi, seni görmeyi bekliyorum.