aylardır bunu bekliyodum, alışverişe çıkacağımız o gün sonunda geldi, ve hatta geçti bile...
dün büyük alışverişimizi yaptık, bitirdik.
Can'ımın bebek arabası, yatağı, küveti, ıvır zıvır bi ton şeyini dün itibariyle aldık. zaten annanesi 2 gündür bütün kıyafetlerini yıkayıp ütülemekle meşguldü. an itibariyle dolabı hariç her şeyi hazır. dolap da büyük bi eksiklikmiş ama, bütün kıyafetler hazır, temiz, ütülü, ama yerleşebilecekleri bi yer olmadığı için gene sepette ve hurçlarda bekliyo... inşallah haftasonu o iş de hallolmuş olacak, artık hiçbi şeyi elime almadan inanamıyorum gerçek olduğuna gerçi, Can da dahil aslında buna. gerçi onun tekmeleri, gerinmeleri var ama olsun...
"eline almadan, gözünle görmeden hiçbir şeyin gerçek olduğuna inanma!"
bir acemi anne sözü
bugün annanne ütülemelere devam etti, ben de yatağını kurdum kuzunun. baya baya hazırız artık. hastane çantamızı da tamamladık, kapının yanına koyduk, annane orda tozlanacağını iddia etse de acil bi durumda aranmayalım diye ısrar ettim kapının orada duracak diye. annaneyle uzun zamandır bu kadar uzun süre bir arada kalmamıştık, artık bende gerginlik baş göstermeye başladı... doğumdan sonrası nasıl olacak hiçbi fikrim yok...

arabada, kraft twist rlx tercih ettim... çok hafife benziyodu, kolay açılıp kapanıyo, oturma ünitesi ilk aylar için port bebeye dönüyo, ayrıca oto koltuğu da var. oto koltuğu oldukça ağır ama... bunu da kullanmadan anlayamıycaz kullanışlı mı değil mi.. ama kenara not aldığım modellerden biriydi bu. araba işi çok riskli mevzu çünkü, uzun uzun araştırıyosun, mutlaka şikayet edilecek bi noktası oluyo... araba henüz elimize ulaşmadı, aslında mağazadan koliyi kucaklayıp çıktık ama arabaya sığdıramadık :))) kolili hali biraz büyükçeydi de :))) o yüzden kargoya vermelerini bekliyoruz şu anda...
şafak 23'te halimiz durumumuz budur... acemi anne çok yoruldu ama... her şeyi tek başına yapmaya çalışmak gerçekten zor.. keşke heyecanımı paylaşan bi acemi baba olsaydı ama buna da şükür, en azından her şeyimi kendim yapabiliyorum...
haftaya ilk nst ve doktor randevum var. bi sonraki yazım o olur muhtemelen, Can'ımın ve kendimin son gelişmelerini orada yazarım. sonuçta o zaman 37. haftada olucaz inşallah...
(peki ya bunları kullanınca neler oldu merak ediyorsanız, sizi bu yazıya alalım...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder