bugün 37+2'yiz. geçen hafta ve bu hafta haftalık kontrole gittik. nst denen şeye bağlandık. her şey yolunda, bi yaramazlık yok. haftaya son kez kontrole gidicez, sonra da sezaryen için randevu... doktor teyzemiz 1 mart'ta alırız dedi, bana kalsa hemen yarın bile alabilir aslında...
mis gibi tertemiziz, beklemedeyiz |
inanılmaz hareketli içerde ve artık baya can yakmaya başladı. ittirdiği zaman el ya da ayak, tam anlayamasam da kemikli bi çıkıntı görünüyo, sadece şişirme olmuyo yani... bizimki baya baya koca adam oldu aslında, onun için bana kalsa yarın bile alabilir diyorum ya... zaten 3.100 olmuştu dünkü kontrolümüzde...
bende durumlar biraz ağrılı tabi. eskisi kadar fiti fiti değilim, artık hareket ederken oldukça zorlanıyorum. ama hala ev süpürme, silme, yemek yapma, bulaşık yıkama faaliyetleri tam gaz devam ediyo tabi... evde oturmak çalışmaktan daha yorucu derler ya, doğruymuş. sıkıntıdan her gün ev süpürüyorum ve çamaşır yıkıyorum ya...
tuhaf ağrı ve acılarım var. bunların doğum ağrısı olmadığına inanıyorum, o sancı eminim öyle başka bişey ki, insanı "mı acaba?" diye düşündürtmez, aha doğuruyorum dedirtir bence... yürüyüşler çok zor, dışarı çıktığımda tam kağnı arabası hızındayım... ama yine de dediğim gibi sürekli bi hareket ve aksiyon halindeyim.
dertler sıkıntılar da tam gaz devam bu arada ama onlara malesef yapıcak bişi yok... bizim minnoş içerde baya gerginlik yaşadı özellikle bu son dönemde, ama annesinin yapıcak bişeyi yok malesef...
evdeki durumlarsa kısaca şöyle: dolabımız geldi, her şey zaten yıkanmıştı, bi güzel yerleştirdim valla koku moku çıksın diye beklemedim bile.. hala havalandırıyorum. şu an dediğim gibi her şeyimizle hazır ve nazırız. hastane çantamız kapının yanında, beşik, yatak, dolap, her şey hazır, üstlerinde tozlanmasın diye birer örtüyle lokumun eve gelmesini bekliyo...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder