böyle olacağını biliyodum...hayatımın aşkını doğuracağımı...
herifi uyurken özlüyorum ya!
yanımda uyuyo mesela, açıp fotoğraflarını seviyorum...
bunun üstüne saatlerce yazabilirim sanırım...
önce genel bilgilerle başlamalıyım sanırım doğum sonrası ilk yazıma...
size lokumumu bi anlatayım önce...
3.750 kg ve 51 cm doğdu benim lokum... kilosu baya şaşırttı, biz 3.400 civarı bekliyoduk... sezaryenim çok rahattı, spinal sezaryen oldum, hiçbir sıkıntı yaşamadım, ne ayağa kalkarken, ne gazda... 2 gece hastanede yattık, 3. gün taburcu olduk. sarılık yüksek çıkınca bi haftalıkken 2 gece daha yattık. çıktığımızda hala istenen değerin üstündeydi, farklı testler de yapıldı, temiz çıktı. doktor bize "anne sütü sarılığıdır, merak etmeyin" dedi. bi aylık olana kadar da nerdeyse gözündeki o sarılık hiç gitmedi. geçen gün farkettim ki artık tamamen geçmiş...
sıkıntısız bi bebek benim lokumum... sıkıntıdan sayılırsa, tek problemimiz hem meme hem mama yiyo olması... benim aman illa 6 ay emecek takıntım yok, çocuk doymuyodu, sarılık oldu ve mama başladık... sonra bırakmaya kıyamadım, çünkü memeyle doymadığı çok belli... şimdi ufaktan sadece memeye mi dönsem diye düşünüyorum ama dediğim gibi, kendim için ve bebeğim için bu durumu sıkıntı yapmıyorum. sütüm var, olan sütümü oğluma içiriyorum sonuçta, doymadıkça da mamayla devam ediyorum...
bugün 34. günümüz... tam bi aylıkken kontrole gittik, 4.750 kg ve 57 cm olmuştu. doktor nasıl besliyosan aynen devam et dedi. boyunu baya uzun buldu.
şimdilik bu kadar...
spinal sezaryen deneyimini bilahare anlatıcam...
lohusalık olayını da... oğlanıma nasıl tek başıma canavar gibi baktığımı da...
olaylar olaylar yani :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder